1,5 meter afstand op kantoor. En hoe gaan we dat concreet doen?
Hoelang het precies nog zal duren, weet op dit moment nog niemand. Maar langzamerhand denken we eraan om terug te keren naar onze kantoorwerkplek. En dan vraagt iedereen zich af hoe we die 1,5 meter afstand gaan implementeren.
Sinds onderzoek aangetoond heeft dat open landschapskantoren niet productief zijn voor ons concentratievermogen, kozen in toenemende mate bedrijven voor activiteitsgerelateerd werken. Dit betekent dat je geen vaste werkplek meer hebt, maar dat je een plaats kiest die het best overeenkomt met de taak die je op dat moment uitvoert. Ben je met collega’s een project aan het uitvoeren, dan kies je voor een teamlocatie, telefoneren doe je in de telefoon booth. En voor je concentratietaken hebben je gelukkig een ruimte voor je alleen in de bubble.
Bij deze werkplekken is er meestal voldoende ruimte. Maar het clean desk principe dat we sowieso al invoerden, niet altijd even concensieus, gaat nu extreme vormen krijgen. Zo zal in de toekomst de preventieadviseur er misschien op moeten toezien dat er voldoende desinfectiepompjes in de buurt van de werktafels hangen ...
Het allereerste waar bedrijven over moeten nadenken in het terugkeerscenario, is de noodzakelijkheid om op kantoor aanwezig te zijn. . We zijn het thuiswerken nu voor een deel gewoon geraakt, zelfs in moeilijke omstandigheden gecombineerd met een gezinsleven. Eerste onderzoeken geven al aan dat mensen en bedrijven bereid zijn om tot wel 3 dagen per week te willen thuiswerken (1). Organisaties moeten dit bespreekbaar maken en inspraak van de medewerkers toelaten om bijvoorbeeld een beurtrol uit te werken naar aanwezigheid op kantoor. Modellen kunnen hierbij gebruikt worden om de bezettingsgraad na te gaan. Omgekeerd moet er ook aandacht besteed worden aan de kwaliteit van de thuiswerkplek. We hebben ons dikwijls de afgelopen weken gered met wat vindingrijke quick wins, maar als we systematisch meer gaan thuiswerken, dan is een ergonomische werkplek toch aan te raden. Eerste onderzoeken geven immers al heel wat klachten van rug, nek en ogen bij het thuis werken (2).
Vervolgens moeten bedrijven nagaan hoe de physical distancing te kunnen waarborgen. Er zijn sowieso ook ruimtes waar mensen met meerdere bij elkaar zitten. De breedte afstand tussen twee personen is meestal meer dan 1,5 m (hadden we nog maar de vroegere kantoortafels die 1,8 m lang waren ...), maar face-to-face zitten mensen dikwijls wel dichter bij elkaar. Hoe lossen we dat op?
In De Tijd van 11 april (3) kwam al een eerste optie naar voor, namelijk het plaatsen van tussenschermen. Niets nieuws onder de zon. Deze scheidingswanden werden ook al in de jaren ’80 geïntroduceerd als alternatief voor de ‘cubicles’: wandconstructies die in een open ruimte geplaatst werden waardoor medewerkers het gevoel hadden in een eigen kantoortje te zitten en zo minder gestoord werden door omgevingsgeluid. Bleek een vals gevoel te zijn, weinig geluidsabsorberend en voor je visueel zicht was het ook niet goed dat je hoge wanden rond je had. Je ogen moeten immers regelmatig eens verderweg kunnen kijken om de spanning opgebouwd door continu dichtbij op een scherm te kijken, af te bouwen. Gevaar is nu dat we door het plaatsen van te hoge tussenschermen, opnieuw enkel dichtbij gaan kijken, waardoor dus meer oogvermoeidheid ontstaat.
Foto 1: werkplek met scheidingswanden met belemmering van het zicht
Een andere oplossing is het plaatsen van bvb. een plexiglas scherm achter het computerscherm. Dit transparante scherm zorgt ervoor dat je ogen verder kunnen kijken en dat je toch een afstand behoudt met je collega. Wel opletten voor mogelijke reflecties van licht in het scherm.
Foto 2: plexiglas bureauscherm (©Health2Work)
Bij vergaderzalen zouden we best één tot zelfs twee stoelen onbezet laten tussen twee personen. Doe die stoelen weg en plaats markeerzones waarbinnen de stoel moet blijven staan.
Bij gemeenschappelijke doorgangen, gangen en rijen gaan we voorzichtig moeten zijn. Opties komen naar boven om éénrichtingsverkeer in te voeren. En net zoals bij de bakker of de apotheek, afstandslijnen op de grond te tekenen en allerlei bestickering om mensen vriendelijk op het gewenste gedrag te wijzen.
En vergeten we ook niet te denken aan deurklinken, trapleuningen, bedieningsknopen van printer, postbakjes, etc. Alternatieven moeten bekeken worden (vb. deurklink die met de arm i.p.v. met de hand bediend word( (zie foto 3) of een schuifdeur met automatische opening). Er moet ook een reiningsplan zijn voor deze oppervlakten, los van de reiniging van het meubilair.
Foto 3: handenvrije deuropener (© Materialise)
Een hele checklist dus die moet afgewerkt worden, vooraleer we terug naar kantoor gaan. Raadpleeg zeker de generieke gids die opgemaakt werd o.a. door de sociale partners van de Hoge Raad voor Preventie en Bescherming op het Werk (4). Inspiratie voor materiaal op kantoor, kan u bijvoorbeeld vinden bij Health2Work (5).
In onderstaande figuur, een voorbeeld uit de generieke gids over hoe een bedrijf er anders uitziet met respect voor de 1,5 meter.
Figuur 1: aanpassing van het bezettingsplan met respect voor social distancing.
En een voorbeeld wanneer scheidingswanden geplaatst worden.
Figuur 2: introduceren van schermen en scheidingswanden.
Noot: de voorbeelden uit dit artikel zijn louter illustratief. De auteur is niet gebonden aan de vermelde organisaties.
Veerle Hermans