Waarom landschapskantoren geen goed idee zijn: de paradox van de 2 c’s

 03/03/20

 Arbeidsplaatsen

Landschapskantoren zijn op sterven na dood. Of ze zouden dat moeten zijn, want dit soort werkvloeren hebben niets dan nadelen: ze zijn luidruchtig, bieden te weinig pricay, veroorzaken een hoger ziekteverzuim en zetten de productiviteit van werknemers enorm onder druk.

Landschapskantoren zijn op sterven na dood. Of ze zouden dat moeten zijn, want dit soort werkvloeren hebben niets dan nadelen: ze zijn luidruchtig, bieden te weinig pricay, veroorzaken een hoger ziekteverzuim en zetten de productiviteit van werknemers enorm onder druk. Om nog maar te zwijgen van de stressmeters die in het rood vliegen.

Landschapskantoren ontstonden in de jaren 50 en 60, voornamelijk getriggerd door het kostenaspect (meer medewerkers in dezelfde ruimte leidt tot lagere huurprijzen van kantoorruimte) en het experimenteren met formules om werknemers creatiever te laten samenwerken en beter te laten communiceren met elkaar.

Maar al snel bleek dat die besparing op vierkante meters vaak ook een besparing was op productiviteit en welzijn op de werkvloer. Anno 2020 wijst onderzoek na onderzoek uit dat landschapsbureaus nefast zijn voor het concentratievermogen en de focus van werknemers, door het teveel aan (lawaaierige) prikkels, een gebrek aan daglicht en het zich niet goed voelen in de werkomgeving. De link met burn-out is dan ook snel gelegd…

Uit onderzoek blijkt vreemd genoeg zelfs dat de communicatieve meerwaarde niet bewezen is. Open landschappen lijken mensen net asocialer te maken, waarbij het mail- en chatverkeer wel opvallend steeg. En dit leidt niet meteen tot een prikkelarme werkomgeving die werknemers productiever maakt.

De paradox van de 2 c’s

Volgens professor Veerle Hermans (VUB), hoofd ergonomie bij Idewe, komt hier de paradox van de 2 c’s in beeld: communicatie en concentratie zijn niet te verzoenen. Enkel bij jobs die veel interactie vragen, zoals bijvoorbeeld in reclamebureaus, lijken landschapskantoren de creativiteit te stimuleren.

Naast deze nadelen veroorzaken dergelijke werkvloeren ook vaak andere praktische problemen, bijvoorbeeld op het vlak van temperatuur of comfort. Het is bijna onmogelijk om een ‘one size fits all’-formule te ontwikkelen. Voor de ene collega is het te koud op kantoor, voor de andere te warm.

Hoe ziet de ideale kantoorruimte er dan wel uit?

Het opsmukken van landschapskantoren met meer groen, geluidsabsorberende panelen of koptelefoons is alleszins geen structurele oplossing. Wat wel aan te raden is, zijn ‘activity based offices’, waarbij elke ruimte op maat gemaakt is van een specifieke functie: concentratie, communicatie, samenwerking of ontspanning.

Bovendien worden deze nieuw ingerichte werkruimtes idealiter aangevuld met stille ruimtes op de werkvloer, waar collega’s in alle rust kunnen werken. Maar ook de creatievelingen mogen niet vergeten worden: zij kunnen terecht in ‘maker spaces’, waar het geluidsniveau gerust naar omhoog kan tijdens inspirerende brainstorms.

Ook interessant voor u:

http://www.ergonomiesite.be/landschapskantoor/

https://www.idewe.be/-/slecht-rapport-voor-landschapskantoren

INNI redactie

Waarom landschapskantoren geen goed idee zijn: de paradox van de 2 c’s

Uw browser wordt niet ondersteund. Update uw browser voor meer veiligheid, snelheid en om deze site optimaal te kunnen gebruiken.