Zorgt COVID-19 nu voor meer of minder kans op een burn-out?

Het onderzoek van Ralf Caers en collega’s[i] bekeek eenzelfde datagroep van 2500 personen die antwoordden op de vraag “verwacht je een burn-out te ontwikkelen binnen het jaar”, zowel in 2017 als in de recente lock-down periode. Resultaat: 12% t.o.v. 9% … men verwacht dus nu minder een burn-out te ontwikkelen. Hoe verklaren de onderzoekers dit? De werkende Vlamingen lijken veel weerbaarder en veerkrachtiger dan men denkt. “We moeten dus ook opletten dat we geen zelf vervullende belofte aan het maken zijn en de Vlamingen angstiger maken over de toekomst dan nodig is”.

De grote Coronastudie daarentegen geeft aan dat er meer mentale problemen zijn in de Belgische bevolking[ii]. Dit wordt gemeten via de GHQ-12 score, de General Health Questionnaire die gebaseerd is op 12 vragen rond mentale gesteldheid. Een hogere score duidt op meer mentale problemen; een score vanaf 2 duidt op psychische problemen, een score vanaf 4 op een reële kans op psychische aandoeningen. Enkele weken in de lock-down was deze score bijna 3.5, momenteel zitten we nog steeds op 2.9 (resultaten van 28 mei 2020). Gelukkig neemt het aantal mensen met een 0-score toe, maar de groep met wie het slecht gaat (12/12 score) gaat van 1.5 naar 6%, wat zorgwekkend is.

Natuurlijk zijn er verschillen tussen de studies, niet alleen door de schaalgrootte (2500 personen t.o.v. circa 100.000 in de laatste afname van de Coronastudie). De studie van Caers richt zich ook enkel naar werkende personen en we weten dat werk ervoor zorgt dat je meer zin krijgt in je leven, meer structuur kan brengen enz. Maar je kan het dan toch op zijn minst eigenaardig vinden dat in deze studie er geen verschil gezien wordt tussen gezinnen met en zonder kleine kinderen, terwijl uit de Coronastudie blijkt dat diegene met kinderen onder de 12 jaar het veel slechter doen qua slaap, negatieve emoties, verlies van focus, etc.

Ander groot verschil natuurlijk is dat de studie van Caers kijkt naar burn-out an sich, terwijl andere studies kijken naar factoren die stress uitlokken, tot toxische stress kunnen leiden en op termijn misschien wel tot burn-out. Het is trouwens niet zo evident om een vraag te beantwoorden of je verwacht een burn-out te ontwikkelen in de nabije of verre toekomst. Hoe snel worden huidige onzekerheden opgelost? Wat komt er nog allemaal op je pad in de toekomst? Uiteindelijk willen we voorkomen dat mensen uitvallen en is het belangrijk om ons te focussen op voorafgaande signalen. Zodat de juiste interventies ondernomen worden om de veerkracht van mensen te verhogen. Zo vermeldde OCHO, de Organisation of Chief Happiness Officers[iii], recent in een webinar dat traumabegeleiding zelfs via teleconference hoopgevend is: bij circa 50% van de deelnemers neemt de veerkracht opnieuw toe en mensen voelen zich beter.

Dus laat ons nu volop inzetten op die veerkracht. En dan is er een belangrijke rol weggelegd voor leidinggevenden om de veerkracht van hun medewerkers te bewaken en verder op te volgen. Codewoord is vooral empathisch te zijn en dit kan je met volgende tips bereiken:

• erken dat het momenteel een bizarre periode is en dat niet alles duidelijk is;
• mogelijks kunnen niet alle doelen bereikt worden, stuur je resultaten en verwachtingen bij;
• reconnect met je team én met elke persoon afzonderlijk, maar overdrijf ook niet door hen elke dag met 2 videocalls op te roepen en 10 e-mails te sturen;
• bied je hulp aan, help je medewerkers de positieve punten te zien en een weg voorwaarts aan te bieden.

Voor verdere inspiratie, bekijk o.a. het webinar van Massachusetts Institute of Technology[iv].

Veerle Hermans

[i] https://hrmagazine.be/nl/posts/laat-u-geen-burnout-aanpraten

[ii] https://corona-studie.shinyapps.io/corona-studie/

[iii] https://www.ochocommunity.com/

[iv] https://sloanreview.mit.edu/webinar-how-to-support-your-workforce-in-critical-times/